หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม มีความจำเป็นที่จะต้องพัฒนานักศึกษาให้เป็นผู้รอบรู้เข้าใจในศาสตร์ของรายวิชา

เพื่อนำไปสู่การพัฒนาการวางแผนพัฒนาหลักสูตร ได้คำนึงถึงสถานการณ์ของการพัฒนาสังคมและวัฒนธรรม เนื่องจากสังคมยุคการสื่อสารไร้พรมแดน

เสรีทางการค้า ทำให้เกิดการแข่งขันทั้งภายในและภายนอกประเทศการผลิตบุคลากรที่รู้เท่าทันการเปลี่ยนแปลงของสังคม ที่มุ่งไปสู่สังคมแห่งความรู้

ที่แข่งขันกันด้วยความรู้ ความสามารถ และมีความเข้าใจในผลกระทบทางสังคมและวัฒนธรรม มีคุณธรรม จริยธรรม ซึ่งจะช่วยชี้นำและขับเคลื่อน

ให้การเปลี่ยนแปลงนี้เป็นไปในรูปแบบที่สอดคล้องและเหมาะสมกับวิถีชีวิตของสังคมไทย

อาชีพที่สามารถประกอบได้หลังสำเร็จการศึกษา

        ผู้สำเร็จการศึกษาสามารถปฏิบัติงานในองค์กรคณะสงฆ์ (สำหรับผู้ที่เป็นบรรพชิต) ด้านการพัฒนาสังคม ด้านวิชาการ บริหารนโยบายและแผนได้ทุกหน่วยงานราชการ รัฐวิสาหกิจ องค์กรอิสระ บริษัทเอกชน และอื่น ๆ (สำหรับผู้สำเร็จการศึกษาที่เป็นคฤหัสถ์) ดังนี้

          1. องค์กรคณะสงฆ์ ได้แก่ พระสังฆาธิการ เจ้าหน้าที่การศึกษาพระปริยัติธรรม (จศป.) พนักงานมหาวิทยาลัยสงฆ์ นักวิชาการศาสนา พระธรรมทูต พระนักเทศน์ พระสอนศีลธรรม

          2. หน่วยงานภาครัฐ ได้แก่ นักวิชาการ นักวิจัย พัฒนากร นักพัฒนาชุมชน เจ้าพนักงานพัฒนาสังคม นักบริหารงานบุคคล นักวิเคราะห์นโยบายและแผน นักวิชาการวัฒนธรรม (กระทรวงวัฒนธรรม) นักวิชาการศาสนา (สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ) นักวิชาการยุติธรรม นักทัณฑวิทยา (กระทรวงยุติธรรม) เจ้าหน้าที่บริหารงานทั่วไป พนักงานราชการ

          3. หน่วยงานเอกชน ได้แก่ เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคล (HR) เจ้าหน้าที่วิชาการสังคม เจ้าหน้าที่ฝ่ายฝึกอบรม ประชาสัมพันธ์ เจ้าหน้าที่รณรงค์ เจ้าหน้าที่มวลชนสัมพันธ์ (CSR)

          4. องค์การมหาชน ได้แก่ เจ้าหน้าที่ศูนย์คุณธรรม (กระทรวงมหาดไทย) เจ้าหน้าที่สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์)

          5. รัฐวิสาหกิจ ได้แก่  เจ้าหน้าที่การเคหะแห่งชาติ เจ้าหน้าที่สำนักงานธนานุเคราะห์ (กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์)

การรับรองมาตรฐานของหลักสูตร